Sattriya lub Sattriya Nritya to jedna z form klasycznego tańca indyjskiego.

Taniec został stworzony przez Srimanta Sankardeva w XV-wiecznym stanie Assam w północno-wschodnich Indiach i jego tradycja oraz technika pozostała niezmienna aż do dnia dzisiejszego.

Sankardeva stworzył ten taniec jako dodatek do Ankiya Naat (forma asamska jednoaktówek utworzonych przez niego), które zwykle wykonywane były w sattrach (rodzaj klasztorów na terenie Assam). Obecnie, mimo iż taniec został uznany również poza granicami klasztorów, w sattrach dalej taniec odgrywa tam formę rytualną tak jak ok. 500 lat temu.

Była to artystyczna forma przedstawienia mitologicznych nauczań ludziom w dostępny, bezpośredni i przyjemny sposób. Tradycyjne taniec wykonywany był przez bhokotów (mnichów) w klasztorach jako część ich codziennych rytuałów lub punkt specjalnych świąt. Obecnie, w uzupełnieniu do tej praktyki, Sattriya wykonywana jest na scenie przez mężczyzn i kobiety, którzy nie są członkami sattr i ukazują nie tylko tematy mitologiczne.


Sattriya Nritya ma mnóstwo gatunków: Apsara Nritya, Behar Nritya, Chali Nritya, Dasavatara Nritya, Manchok Nritya, Natua Nritya, Rasa Nritya, Rajaghariya Chali Nritya, Gosai Prabesh, Bar Prabesh, Gopi Prabesh, Jhumura, Nadu Bhangi i Sutradhara.
Podobnie jak  pozostałych siedmiu szkołach tańca klasycznego Sattriya wymaga zasad klasycznej formy tańca: traktaty tańca i dramaturgii, tj. Natyashastra, Abhinaya Darpana i Sangit Ratnakara, odrębny repertuar (marg) oraz aspektów nrtta (czysty taniec), nrtya (ekspresyjny taniec) i natya (abhinaya). Aż do 15 listopada 2000 roku taniec nie był akceptowany i uznany do listy klasycznych tańców indyjskich ze względu na surowość, sztywną dyscyplinę, wyrzyczenia i ścisłe przestrzeganie zasad. Jednak mimo tych reguł tradycja tańca przetrwała i cały ten czas była kultywowana.

Tańcu towarzyszą muzyczne kompozycje zwane borgeet (skomponowane przez Sankardevę między innymi), które oparte są na klasycznych ragach. Udział w tym biorą takie instrumenty jak khol (bębny), taal (cymbały), flet, skrzypce i harmonium (dwie ostatnie zostały dodane dopiero z czasem).
Suknie wykonane są z paty (rodzaj jedwabiu produkowanego w Assam). Ozdoby również oparte są na tradycyjnych asamskich wzorach.

_________________________
Źródło


Jak każdy taniec klasyczny (oprócz Kathakali, którego się boję ) po prostu kochaaaam! Ma że się tak wyrażę interesującą przeszłość

Ostatnio edytowany przez Sakina (2009-10-19 17:57:31)